به گزارش یاری كالا به نقل از ایرنا، كفش تبریز بخصوص در بخش دست دوز، به علت مرغوبیت و ظاهر زیبا از شهرت جهانی برخوردار بوده و طبق اسناد معتبر قدمتی بالای پنج هزار سال دارد؛ اولین كفش چرم تاریخ بشر با قدمت پنج هزار و 500 سال اكنون در موزه كفش شهرداری تبریز نگهداری می گردد كه در روستای بیرق از توابع شهر باسمنج در نزدیك تبریز دوخته شده است.
اما بازار این محصول مهم اقتصادی كه می توانست برای سال های سال تبریز، آذربایجان شرقی و منطقه شمال غرب كشور را از منافع و عواید اقتصادی سرشار منتفع كند، به علت برخی كم توجهی ها و بی رغبتی ها و هم نبود اهتمام جدی در مقابله با قاچاق این كالا، با مخاطراتی روبرو و طی سال های اخیر منجر به تعطیلی تعدادی از واحدهای تولیدی در این زمینه شده است.
خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) مركز آذربایجان شرقی به علت اهمیت مبحث و منحصر به فرد بودن كفش تبریز با شهرت جهانی، میزگردی با حضور تعدادی از تولیدكنندگان این عرصه ترتیب داد كه ارائه نقطه نظرات اهالی سرد و گرم چشیده این صنعت و هنر دستی آذربایجان برای بهبود وضعیت بازار آن می تواند برای مسئولان امر و دستگاه های مربوطه مدنظر و در دستور كار آنها قرار بگیرد.
تولیدكنندگان كفش تبریز چه در بخش سنتی و چه در بخش صنعتی و مدرن در تكاپوی احیا و تقویت جایگاه این محصول و كالای ایرانی در بازارهای داخلی و خارجی هستند و البته با تلاش هایی كه صورت گرفته است، طی دو سال اخیر بازار كفش تبریز توانسته تا حدی در عرصه اقتصادی خودی نشان دهد.
با این نگاه، ایرنا مركز تبریز میزبان میزگردی با حضور جمعی از فعالان عرصه صنعت كفش برای بررسی وضعیت فعلی، مزیت ها و چالش ها و راهكارهای تقویت و توسعه این صنعت آباء و اجدادی بود كه خلاصه آن در زیر می آید:
** آموزش و فناوری روز دنیا، نیاز اصلی بازار كفش تبریز
یكی از تولیدكنندگان كفش تبریز كه افزون بر 60 سال در این عرصه فعال است، استفاده از فناوری روز دنیا و توجه به بحث آموزش را مهم ترین نیاز این صنعت دانست و اظهار داشت: باید اذعان نماییم كه حداقل طی 30 سال قبل تولیدكنندگان كفش تبریز ورود جدی به عرصه فناوری و بهره مندی از دستاوردهای روز دنیا نداشته اند.
فتاح احمدی اظهار نمود: باید توجه داشت كه بی توجهی و بی رغبتی نسبت به بهره مندی از تكنولوژی بخصوص در زیباسازی تولیدات كفش، لطمات جبران ناپذیری به كفش تبریز می زند و سبب از دست رفتن بازارهای جهانی و حتی بازار داخلی می گردد كه آثار منفی آن مجموعه های اقتصادی منطقه را تحت شعاع قرار خواهد داد و تابحال هم چنین بوده است.
وی اضافه كرد: همه مردم امروز به دنبال تنوع در كنار زیبائی در كفش هستند و وظیفه تولیدكنندگان است كه بر مبنای نظر و سلیقه مردم تولید كنند؛ توجه به این امر از رسالت های اصلی ماست و باید با تولیدات متنوع و زیبا كه با بهره گیری از فناوری و ماشین ابزارهای مختلف و به روز دنیا میسر می شود، رضایت مشتری را جلب نماییم.
احمدی ادامه داد: خوشبختانه در تبریز نیروی انسانی مجرب و متخصص بسیاری وجود دارد كه توانایی و مهارت تولید كفش هایی برای رقابت با كفش های ایتالیایی و تركیه ای را دارند، اما برخی كمبودها در عمل صنعت كفش تبریز را با مشكل روبرو كرده كه راهكار غلبه بر آن همت و عزم همگانی خود تولیدكنندگان برای تولید تحول در این عرصه است.
وی، تعامل بیشتر بین تولیدكنندگان و فروشندگان، تولید ارتباط قوی با كشورهای دارای تكنولوژی كفش از قبیل ایتالیا، آموزش و تامین مواد اولیه را از پیش نیازهای مهم رونق اقتصادی كفش تبریز بیان كرد و اظهار داشت: تمام عوامل این فرآیند باید در كنار هم و به موازات یكدیگر حركت كنند و توان بازار كفش تبریز را ارتقا دهند.
احمدی با تاكید بر ضرورت استفاده از مواد اولیه مرغوب برای تولید باكیفیت كفش تبریز، خاطرنشان كرد: راهكار اصلی توسعه این صنعت بهره مندی از مواد اولیه از جله چرم و چسب و البته ماشین آلات جدید است و باید پذیرفت كه دیگر زمان آن است كه خودمان دست به كار بشویم و انتظاری از دولت نداشته باشیم.
وی، نبود سرمایه در گردش و كمبودهای نقدینگی، حاكمیت دسته چك در معاملات و عدم حمایت اصولی دولت از این صنعت را از مشكلات اصلی كفش تبریز بیان و اظهار نمود: البته بیان این مشكلات به هیچ وجه به مفهوم مطالبه سرازیر شدن تسهیلات بانكی به سمت كفش تبریز نیست، چون بهره مندی تولیدكنندگان از این تسهیلات با نرخ بالای 30 درصد می تواند هر تولیدكننده موفقی را در مدت زمان بسیار كمی با ورشكستگی روبرو كند.
این تولیدكننده موفق كفش تبریز معتقد است: اگر تولیدكننده این عرصه با جان و دل برای تولید، فروش و عرضه محصولاتش تلاش كند، هیچ نیازی به وام های دولتی نخواهد داشت.
احمدی اضافه كرد: لازمه رسیدن به جایگاه واقعی صنعت كفش تبریز تولید یك برند جهانی، داشتن تخصص، شرایط روحی و روانی خوب، استمرار در كار، داشتن مهارت فنی و استفاده از مدلهای متنوع و مردم پسند است كه الحمدالله طی یكی دو سال اخیر خیلی از دوستان در این راستا اقداماتی را آغاز كرده اند كه پیامدهای روشن و مفیدی به دنبال داشته است.
یكی دیگر از تولیدكنندگان كفش تبریز با اشاره به مشكلات عدیده این صنعت، نوسازی تجهیزات و ماشین آلات مورد نیاز آن را مهمترین اولویت آن دانست و اظهار داشت: هم اكنون اغلب تولیدكنندگان كفش تبریز با ماشین آلات فرسوده اقدام به فعالیت می نمایند كه این مورد برای ادامه حیات و حضور در بازارهای داخلی و خارجی یك چالش اصلی است.
صمد انصاری اضافه كرد: حدود 30 سال است كه صنعت كفش تبریز از بهره مندی از ماشین آلات روز دنیا غافل مانده و همین امر به تدریج سبب از دست رفتن بازارهای خارجی كه روزگاری در اختیار ما بود، شده و حتی امروز در حال از دست دادن بازارهای داخل كشور هم هستیم كه برای برون رفت از چنین وضعیتی در كنار همت و تلاش های صادقانه و جانانه تولیدكنندگان، به حمایت های دستگاه های مربوطه هم به شدت نیاز است.
وی، مواد اولیه باكیفیت، نوسازی ماشین آلات صنعت كفش، به دست آوردن دانش فنی دنیا و كاهش تعرفه گمركی واردات مواد اولیه و ماشین آلات كفش، آموزش نیروهای انسانی و تربیت كارگران مجرب را از نیازهای عمده صنعت كفش بیان و ابراز امیدواری كرد با همت تولیدكنندگان و حمایت دولت و اقدامات خوبی كه اتحادیه كفاشان تبریز شروع كرده، شاهد توسعه و رونق صنعت كفش تبریز باشیم.
انصاری با اشاره به اینكه بانك ها یكی از عوامل ركود حاكم بر اقتصاد كشور بخصوص صنعت كفش هستند، خاطرنشان كرد: تسهیلات بانكی با سود بالا سبب شده تا نقدینگی از بازار و تولید به سمت بانك ها و موسسات مالی سرازیر شود.
انصاری ادامه داد: برخی بانك ها از اختصاص تسهیلات بانكی برای نوسازی ماشین آلات خبر می دهند، این در شرایطی است كه با سودهای بانكی بالا نمی توان سخن از حمایت به میان آورد و چنین ادعاهایی فقط در حد شعار است.
وی با تاكید بر حمایت دولت از نوسازی ماشین آلات صنعت كفش، اظهار داشت: اكنون اغلب ماشین آلات صنعت كفش فرسوده و یا ماشین آلات نامرغوب چینی هستند كه تولیدكنندگان برای نوسازی آن نیازمند تسهیلات بانكی هستند، اما با سودهای بسیار بالا و عدم تنفس لازم از جانب بانك ها به متقاضیان، عملا' راه نوسازی بسته شده است.
انصاری افزود: دولت همان طوری كه با سخت گیری و تعرفه بالای گمركی برای واردات خودرو خارجی از صنعت خودروسازی داخلی حمایت می كند، باید در صنعت كفش هم چنین رویه ای را اتخاذ كند و با جلوگیری از ورود كفش های خارجی، حمایت عملی از كفش تبریز كند.
وی، سهم بالای كارفرما در نظام بیمه تامین اجتماعی را از مشكلات دیگر صنعت كفش و تولیدكنندگان آن برشمرد و افزود: این مشكل مانع استفاده از نیروی كار مجرب توسط صاحبان تولید های می گردد كه در صورت حمایت دولت و بازنگری در سهم كارفرماها، می توان نیروهای مجرب بیشتری را جذب كار و نسبت به توسعه كسب و كار كفش تبریز اقدام نمود.
به گزارش یاری كالا به نقل از ایرنا، رئیس اتحادیه كفاشان تبریز هم در این میزگرد، كوشش برای نوسازی ماشین آلات با هدف احیای جایگاه كفش تبریز و رونق صادرات را از اهداف اصلی این اتحادیه بیان و اظهار نمود: توان فعالان این بخش اقتصادی در تبریز بسیار بالاست، اما به علت نبود ماشین آلات جدید تابحال آنگونه كه باید در این زمینه موفقیت هایی هم حاصل نشده است.
جباریان فام اظهار داشت: هم اكنون رایزنی های مختلفی برای انتقال دانش فنی سایر كشورها به خصوص ایتالیا به صنعت كفش تبریز انجام داده ایم كه این مذاكرات موفقیت آمیز بوده است.
وی راه اندازی و تولید مركز طراحی و تولید كفش ایرانی در تبریز كه توافق نامه آن در سال 1394 بین اتحادیه كفاشان تبریز و سازمان توسعه و برنامه ملل متحد موسوم به «یونی دو» امضا شده است را مورد اشاره قرار داد و اظهار داشت: به علت تعلل برخی ارگان ها هنوز به سرانجام نرسیده است.
جباریان فام اضافه كرد: در حالی كه بازار كفش ایرانی بخصوص كفش تبریز طی سال های اخیر با هجوم اجناس بی كیفیت اما با قیمت پایین تر خارجی به كشور با ركود مواجه شده و به تدریج تولیدكنندگان كفش ایرانی از گردونه چرخه تولید و صنعت كشور خارج می شوند، تولید و راه اندازی هر چه سریع تر مركز طراحی و تولید كفش ایرانی در تبریز بعنوان قطب تولید كفش كشور امری لازم و ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
جباریان فام اضافه كرد: وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی با وجود اینكه بیش از دو سال از توافق نامه مزبور سپری می شود، اما بنا به دلایل نامعلوم همكاری لازم را انجام نمی دهد و برهمین مبنا با وجود آماده شدن شرایط، هنوز مركز یاد شده فعال نشده است.
وی اظهار نمود: این در شرایطی است كه به علت قرارداد منعقد شده با سازمان یونی دو تولید مركز طراحی و تولید كفش ایرانی هیچ هزینه ای برای كشور ندارد و بعضی از هزینه های جانبی هم توسط دستگاه های مختلف اجرایی آذربایجان شرقی حل و فصل شده است.
به گفته وی، راه اندازی مركز فوق می تواند نقش بسزائی در انتقال دانش فنی و نوسازی ماشین آلات و تجهیزات صنعت كفش تبریز داشته باشد.
** ضرورت توجه به صادرات با محوریت تبلیغات حرفه ای
فعال صنعت كفش و از تولیدكنندگان این عرصه هم بر ضرورت تولید و راه اندازی شهرك صنعتی تولید كفش تبریز تاكید و اظهار نمود: سال قبل در این رابطه تصمیماتی ازسوی دولت و استانداری اتخاذ شد، اما تابحال هیچ خبری نیست، در حالیكه اگر اقدمات اولیه آن آغاز می شد، امروز شاهد فعال بودن این شهرك بودیم كه عواید و فواید فراوان اقتصادی برای استان داشت.
صمد گلمحمدی اضافه كرد: بدون تردید راه اندازی شهرك صنعتی كفش تبریز می تواند باعث رونق این صنعت و بازیابی بازار از دست رفته داخلی و خارجی شود، زیرا كه فعالیت در چنین شهركی علاوه بر مزیت های خاص اقتصادی و كاهش هزینه های تولید، باعث هم افزائی تولیدكنندگان این عرصه و بهبود فضای كسب و كار در كنار تولید همكاری با كشورهای صاحب سبك همچون ایتالیا می گردد.
وی، تبلیغات را از حوزه های فراموش شده صنعت كفش تبریز دانست و اظهار داشت: با وجود اینكه كفش برای تبریز یك برند و نماد به حساب می آید اما هیچگاه تبلیغات این صنعت به اندازه سایر نمادها و كالاهای شهر همچون آجیل و خشكبار، مواد غذائی و صنعت شكلات و شیرینی نبوده است.
گلمحمدی ادامه داد: آنچه تبلیغات مناسب و حرفه ای یك كالا در محیط های شهری، مكان های پرجمعیت و پر رفت وآمد و ویژه همچون فرودگاه ها، ترمینال ها و ایستگاه های راه آهن می تواند انجام دهد، شاید روزها و سال ها حرف زدن و از مزیت های آن كالا گفتن، نتواند به سرانجام برساند.
وی با ابراز تاسف از اینكه تابحال هیچ قدمی برای تبلیغات كفش تبریز از جانب تولیدكنندگان و دولت حتی در آستانه رویداد تبریز 2018 برداشته نشده است، اظهار داشت: آیا جای این صنعت و هنر اقتصادی تبریز در برنامه های تبریز 2018 خالی نیست؟
گلمحمدی، رفع مشكلات موجود در عرصه صنعت كفش تبریز را نیازمند عزم ملی و تلاش همگانی دانست و خاطرنشان كرد: مشكلات عدیده ای در این زمینه وجود دارد كه سبب شده تا صنعت كفش نتواند به سمت توسعه و بازپس گیری بازار از دست رفته حركت نماید كه اگر سیاست های بی توجهی همچنان ادامه یابد، امیدی به بهبودی وضعیت كنونی نیست.
وی خاطرنشان كرد: برای توسعه صنعت كفش تبریز باید خود تولید كنندگان همت كنند، چون بعضی از مشكلات موجود به دست خود تولیدكنندگان قابل حل بوده و باید به سمت نوآوری و تولید تنوع در تولیدات برویم و از تكنولوژی روز دنیا بهره بگیریم.
گلمحمدی اضافه كرد: اگر خودمان به داد صنعت و تولید كفش نرسیم همین فعالیت های موجود هم تعطیل خواهد شد و باید كوشش كرد تا موانع تولید رفع شوند و این كار با استفاده از دانش روز دنیا و حركت به سمت نوآوری امكان پذیر خواهد بود تا درهای بازارهای داخلی و خارجی بتدریج برای این صنعت گشوده شود.
وی بهترین راهكار حمایت از تولید و دسترسی به بازارهای جهانی را برندسازی بیان كرد و اظهار داشت: در این راستا تولیدكنندگان باید در جهت ارتقای كیفیت و مرغوبیت كالای خود تلاش كنند.
گلمحمدی افزود: تولیدكنندگان كفش باید با بررسی مشكلات و یافتن راه حل و تولید راهكاره های جدید، با افزایش كیفیت و تولید تغییر و تحول در محصولات خود بازارهای داخلی و خارجی را حفظ و تقویت كرده و با عرضه محصولات با كیفیت، خریداران و بازار را جذب كنند كه این امر شدنی است.
این تولیدكننده موفق صنعت كفش تبریز با اشاره به اینكه صنعت كاری سخت و طاقت فرساست كه نیازمند عشق و علاقه است، اضافه كرد: حقیقت این است كه هم اكنون فعالیت در عرصه تولید كفش با شرایط و مشكلاتی كه وجود دارد، كاری سخت و پیچیده است و اگر علاقه و عشق در این كار نباشد، نمی توان در برابر مسایل و مشكلات دوام آورد.
گل محمدی ادامه داد: همین عشق و علاقه است كه سبب شده تا علی رغم مشكلات متعددی كه گریبانگیر كار تولید كفش است، به صورت جدی در كار تولید انواع كفش و عرضه آن به سراسر كشور و حتی صادرات ورود كرده و نتایج مطلوبی بگیریم.
رئیس اتحادیه كفاشان تبریز هم با تاكید بر نقش مهم تبلیغات در رونق صنعت كفش تبریز، با ارائه آمارهایی از وضعیت كفش تبریز در بازارهای داخلی و خارجی، از صادرات سالانه سه میلیون دلار به كشورهای روسیه، اوكراین، عراق، افغانستان و كشورهای حوزه خلیج فارس اطلاع داد و اظهار داشت: به واقع این رقم نازل برای صادرات كفش تبریز با شهرت جهانی تاسف بار و قابل تامل است كه با تبلیغات حرفه ای و رسانه ای می توان نسبت به افزایش این رقم اقدام نمود.
جباریان فام افزود: البته بر مبنای آمارهای غیررسمی رقم صادرات تا 15 میلیون دلار در سال هم می رسد، اما همین آمار هم برای كفش تبریز كه می خواهد بازارهای داخلی و خارجی را در دست بگیرد قابل قبول نیست و باید فكری اساسی برای بخش صادرات كرد.
وی با اشاره به تولید 60 درصد مجموع كفش ایران در تبریز، اظهار داشت: 60 درصد كفش دست دوز كشور هم در تبریز تولید و به بازارهای داخلی و خارجی عرضه و طبق آمارهای موجود سالانه 90 میلیون جفت كفش در این شهر تولید می گردد كه رقم قابل توجهی است.
جباریان فام خاطرنشان كرد: حدود 10 سال قبل تبریز در صدر صادرات كفش بود اما به علت از دست رفتن بازارهای خارجی به خصوص بازار عراق و شهر موصل به علت حضور داعش این جایگاه روز به روز در حال از دست رفتن است.
وی از وجود چهار هزار و 830 واحد دارای پروانه كسب در حوزه كفش تبریز اطلاع داد و اظهار داشت: از این تعداد دو هزار و 400 واحد در بخش تولید و یكهزار و 400 واحد در حوزه فروش فعالیت دارند.
جباریان فام، تعداد واحدهای تولید كفش دست دوز تبریز را 45 واحد اعلام نمود.
وی همینطور از وجود یكهزار و 600 واحد بدون پروانه كسب در حوزه كفش تبریز اطلاع داد و اضافه كرد: در تلاش هستیم برای این واحدها هم با ارائه مشوق هایی پروانه كسب صادر نماییم.
وی اظهار داشت: با وجود مشكلات فراوان در كفش تبریز، صنعتگران ما با عشق و علاقه همچنان سرپا ایستاده اند و باید قدردان همت والای آنها باشیم و بر همین مبنا طی دو سال اخیر به همت تولیدكنندگان و فعالان صنعت كفش، شاهد رشد و رونق این صنعت هستیم.
وی اضافه كرد: به لحاظ تنوع مدل، تحول اساسی در صنعت كفش تبریز تولید و پیشرفت های خوبی در كفش زنانه و مردانه بوجود آمده است، به گونه ای كه شاهد افزایش 50 درصدی تولیدات باكیفیت و تنوع مدل بوده ایم.
جباریان فام، شهرت جهانی كفش تبریز را به لحاظ استقامت بی بدیل در سطح جهان اعلام نمود.
وی، تنها راه برون رفت از ركود حاكم بر صنعت كفش را صادرات دانست و ادامه داد: بر همین مبنا گام های اولیه با تشكیل نخستین كنسرسیوم صادراتی صنعت كفش تبریز برداشته شده است و در نمایشگاه كفش روسیه در قالب پاویون اختصاصی كفش ایرانی شركت كردیم كه تجربیات خوبی كسب شد و در آینده نزدیك در بازارهای بغداد و دبی حضور جدی خواهیم داشت.
وی با اشاره به اینكه كفش تبریز توان رقابت با كفش های ترك و حتی ایتالیا را دارد، افزود: صنعت كفش تبریز رقیب جدی كشور تركیه است و بر همین مبنا دولت تركیه برای ورود كفش ایرانی 70 درصد مالیات گمرگی دریافت می كند تا عملا نتوانیم صادرات نماییم، اما در صورت تولید بسترهای لازم و حذف مالیات گمرگی با رایزنی های مسئولان سیاسی و اقتصادی كشور، بازار شرق تركیه را می توانیم كسب نماییم.
جباریان فام، 95 درصد كفش های تركیه ای موجود در بازار تبریز را قاچاق اعلام و اظهار نمود: متاسفانه برندهای ترك و خارجی، پاساژها و مغازه ها را تصاحب كرده اند و عملا هیچ اراده ای هم برای مقابله با آن نیست و باید برای حمایت از صنعت كفش ایران، دولت با قاچاق كفش به صورت جدی برخورد كند.
جباریان اظهار داشت: متاسفانه حمایت های دولتی از این صنعت واقعی نیست و دریافت مالیات های بالا عملا' مانعی بر سر راه توسعه صنعت كفش بوده است.
وی افزود: بهترین راه برای توسعه صنعت كفش تبریز، ارتقای سطح آگاهی ها و حركت با تكنولوژی روز دنیا و تولید برپایه خواست و نظر مشتریان است.