5 مقصد صادراتی محصولات نانویی ایران به گزارش یاری کالا، جغرافیای صادراتی محصولات نانویی ایران نشان داده است کشورهای همسایه مانند عراق، افغانستان، پاکستان، ترکیه و آذربایجان مقاصد مهم صادراتی محصولات ایرانی هستند. به گزارش یاری کالا به نقل از ایسنا، ایران با سرمایه گذاری در حوزه پژوهش و توسعه فناوری نانو، موفق به تولید و صادرات محصولات نانو شد و مزیت اصلی کشور در این عرصه دسترسی به منابع داخلی، قیمت تمام شده پایین تر نسبت به کشورهای غربی و رقابت پذیری بالا در تولید مواد اولیه نانو، نانوکاتالیست ها و تجهیزات پیشرفته است. نزدیکی جغرافیایی به بازارهای هدف در کشورهای همسایه، کاهش هزینه های حمل و نقل و استفاده از روابط سیاسی و تجاری، دیگر مزیت های صادراتی ایران در این عرصه هستند. این عوامل سبب شده اند که ایران به یک تأمین کننده عمده فناوری نانو در منطقه و برخی بازارهای جهانی تبدیل گردد. نمودار بالا، تصویری جامع از وضعیت صادرات محصولات نانوی ایران در صنایع مختلف و مقاصد جغرافیایی آنها عرضه می دهد. در این تحلیل، نمودار به ۱۳ دسته صنعت "عمران و ساختمان"، "اپتیک، الکترونیک و فوتونیک"، "نفت و پتروشیمی"، "دارو، بهداشت و سلامت"، "کالاهای خانگی"، "نیرو و انرژی"، "مواد اولیه"، "مواد شیمیایی"، "نساجی و پوشاک"، "تجهیزات"، "خودرو و حمل ونقل"، "ماشین آلات صنعتی"، "کشاورزی، دامپروری و آب" تفکیک شده است. بخش عمران و ساختمان یکی از صنایع پیش رو در صادرات نانو است و دو کشور عراق و افغانستان بعنوان دو مقصد اصلی در این بخش به شمار می روند. کشورهای آسیای میانه مانند تاجیکستان، ازبکستان و آذربایجان هم در بین واردکنندگان این محصولات هستند. در حوزه اپتیک، الکترونیک و فوتونیک هم کشورهای «عراق» و «سوریه» در صدر کشورهای واردکننده قرار دارند. با عنایت به تجربه سال ها بحران و ناامنی در عراق و سوریه، یکی از مهم ترین حوزه های کاربرد فناوری نانو در صنعت اپتیک و فوتونیک، تجهیز و ارتقاء زیرساخت های امنیتی و دفاعی این کشورهاست. محصولات نانومقیاس در این بخش می تواند در چارچوب سامانه های دید در شب، دوربین های حرارتی، تجهیزات نظارت تصویری با دقت بالا و همینطور سنسورهای اپتوالکترونیکی قرار گیرد. کشور روسیه تنها کشور مقصد صادراتی محصولات حوزه نفت و پتروشیمی است و به تنهایی تمام صادرات نانوی در رابطه با این صنعت را جذب کرده است. وابستگی صنایع نفتی روسیه به فناوری های به روز و تحریم های غرب امکان دارد عاملی برای رویکرد به همکاری فناورانه با ایران باشد. کشورهای «سوریه»، «اکوادور»، «افغانستان» و «ترکیه» همچون مقاصد اصلی محصولات دارویی، بهداشتی و سلامتی ایران هستند. علاوه بر اینها کشورهایی از آسیا و آفریقا تا آمریکای جنوبی هم مقاصد صادراتی شرکتهای این حوزه هستند. داروهای ضدسرطان نانویی ایران تاکنون توانسته به کشورهای مختلف صادر شود و یکی از مزیت های ایران در حوزه فناوری نانو باشد. فهرست محصولات جدید در این بخش نظیر مکمل های نانویی نشان داده است که فرصت برای صادرات در قسمت دارو و سلامت رو به افزایش است. کشورهای ترکیه، اردن، عراق و کشورهای شمال ایران نظیر ارمنستان و آذربایجان مقاصد صادراتی محصولات ایرانی حوزه کالاهای خانگی به شمار می روند. وجود برندهای ایرانی در بازار لوازم خانگی در منطقه و تقاضای بالا برای محصولاتی با خصوصیت های ضدمیکروبی یا مقاومت بالا، محرک این روند است. محصولات نانویی ایران در حوزه نیرو و انرژی به آذربایجان و ترکیه صادر می شوند. با عنایت به قابلیت های بالای فناوری نانو در بهبود راندمان انرژی، انتظار می رود با سرمایه گذاری بیشتر، صادرات این حوزه افزایش یابد. در سند توسعه بلند مدت برنامه ملی انرژی های تجدیدپذیر آذربایجان، اهداف روشنی برای توسعه انرژی خورشیدی، بادی و حرارتی درنظر گرفته شده است. فناوری نانو در بهبود بازدهی پنل های خورشیدی، پوشش های ضدبازتاب، نگهداری تجهیزات در شرایط سخت اقلیمی و بهینه سازی سیستم های تبدیل انرژی، نقش مهمی دارد. ایران به واسطه تجربه بومی در تولید محصولات نانویی برای این حوزه ها، توانسته است نیاز آذربایجان را در این بخش ها به شکل منطقه ای و اقتصادی تأمین کند. به نقل از ستاد نانو، کشورهای هند، پاکستان، امارات و آفریقای جنوبی خواستار دریافت محصولات ایرانی در حوزه مواد اولیه هستند. صادرات مواد اولیه نانومقیاس مانند نانوذرات و نانولوله ها، بازار جذابی دارد. هند و پاکستان با صنایع تولیدی گسترده، از خریداران مهم هستند. به علت توسعه فناوری بومی و دسترسی به منابع معدنی داخلی، قیمت تمام شده تولید این مواد در ایران نسبت به تولید مشابه در کشورهای غربی و حتی شرق آسیا پایین تر است. کشورهایی مانند هند و پاکستان دارای صنایع پایین دستی درحال رشد هستند؛ یعنی در فرآیندهایی نظیر تولید رنگ های صنعتی، مصالح پیشرفته، مواد آرایشی، داروهای نانویی و تجهیزات پیشرفته، احتیاج به واردات مواد اولیه نانویی دارند تا در واحدهای خود آنها را به محصول نهائی تبدیل کنند. این مدل تولید بخصوص در هند به طور گسترده دنبال می شود؛ ازاین رو، واردات نانومواد پایه از کشوری مانند ایران که توان تولید عمده و استاندارد دارد، یک حلقه ضروری در زنجیره ارزش آنهاست. در خیلی از کشورهای صنعتی مانند آمریکا، ژاپن و اتحادیه اروپا، تولید بعضی از نانومواد (مخصوصاً نانوذرات فلزی) به علت نتایج زیست محیطی، تحت نظارت شدید و گران قیمت صورت می گیرد. این مورد سبب شده برخی کشورها به جای واردات از غرب، به تأمین کنندگان منطقه ای مانند ایران روی بیاورند که با رعایت استانداردهای مناسب، توان عرضه پایدار و سریع دارند. بیشتر مقاصد صادراتی ایران، کشورهای همسایه مانند عراق، افغانستان، پاکستان، ترکیه و آذربایجان هستند. این روند با عنایت به هزینه پایین حمل و نقل، قرابت فرهنگی و نیاز این کشورها به فناوری های میان رده قابل توجیه است. برخی کشورها مانند سوریه، ونزوئلا، اکوادور و کشورهای آفریقایی هم در فهرست واردکنندگان دیده می شوند. صادرات به این کشورها احتمالا در قالب روابط سیاسی یا همکاریهای توسعه ای صورت می گیرد. منبع: یاری كالا 1404/01/30 10:10:52 0.0 / 5 11 تگهای خبر: ارز , استاندارد , اقتصاد , بازار این مطلب یاری کالا را می پسندید؟ (0) (0) تازه ترین مطالب مرتبط سیگنال ترامپ از پایان احتمالی تعرفه های تلافی جویانه با چین طلای جهانی در راه صعود ماند خودرو های هوندا در آمریکا بومی می شود پیگیری پروژه های راه استان سمنان نهضت ملی روی غلطک می افتد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: پرسش: = ۹ بعلاوه ۳